હકથી વધારે લેશ અમારે ન જોઈએ,
હક થાય છે તે આપો, વધારે ન જોઈએ.
મઝધારમાં થયું તે થયું વાત વહી ગઈ,
તૂફાનનો અજંપો કિનારે ન જોઈએ.
હૈયામાં એનો પડઘો પડે તો જ મૂલ્ય છે,
અલ્લાહનો અવાજ મિનારે ન જોઈએ.
સ્હેલાઈથી જે પાળી શકો એ જ ધર્મ છે,
નિયમ કોઈ તલવારની ધારે ન જોઈએ.
‘આઝાદ’ જિંદગીની મજા ઔર છે એ દોસ્ત,આ જિંદગી પરાયે સહારે ન જોઈએ

લખવું છે નામ રેત પર કોને,

છે વફાદાર જળ-લહેર કોને.

કોણ કોને છળે, ખબર કોને,

રહગુજર કોને, રાહબર કોને.

કોઇ સામે નથી, કશું જ નથી,

તો ય તાકે છે નિત નજર કોને.

મ્હેકતી આંખ, મ્હેકતાં દૃશ્યો,

કોણ કરવાનું તરબતર કોને.

હું જ છું એક જે ગમું એને,

બાકી ભેટે છે પાનખર કોને.

મોતી નીકળ્યા કરે છે આંખોથી,

સ્વપ્નમાં આવ્યું માનસર કોને.

જાણું છું શ્વાસની દગાબાઝી,

છે ભરોસો હવા ઉપર કોને.

સર્વને આવકારે સમ-ભાવે,

ના કહે છે કદી કબર કોને.

બે ઘડી આ ગઝલ ગમી તો બસ,

દોસ્ત અહીં થાવું છે અમર કોને.